بازتاب های سیاست آمریکا با تاکید بر فیلم های“تام رایدر1 و 2”
دنیای امروز دیگر
پذیرای جنگ و خونریزی نیست. اما آمریکا که برای خود نقشی جهانی به عنوان رهبری
مشروع و قانونی، حتی با ضریب مشروعیتی فراتر از رهبران بومی و محلی در نظر گرفته
است (ویلز1999)، برای پیشبرد سیاست هایش، از راهبرد نظامی استفاده می کند.
(بکویچ2005) آمریکا این رویه را تحت عنوان هژمونی[1] بی خطر توجیه می کند.
ایکنبری[2] از معدود نویسندگانی است که سعی داشته در قالب ارائه تبیین نسبتا مفصلی
از چهره آمریکا به عنوان هژمونی بی خطر، ضرورت ایفای این نقش را بعد از جنگ سرد و
در آستانه قرن 21 مطرح نماید.
به زعم وی، ماهیت آمریکا را باید جزء سازنده حیاتی برای ثبات
آفرینی در صحنه روابط بین الملل تلقی کرد. هژمونی جهانی که در عین حال به دلیل
برخورداری از نهادهای دموکراتیک و سنن سیاسی خاص، می توان آنرا هژمونی بی خطر و
رئوف دانست. (ایکنبری2001) در جهت آماده سازی افکار عمومی جهان برای پذیرش این
سیاست ها، آمریکا از گسترش "قدرت نرم[3] " استفاده می کند.
